UEFA Champions League 10-11, 1/8Final, Second Leg, Camp Nou Stadium, Barcelona 3-1 Arsenal

ای لعنت به تو "بوساکا". لعنت به تو.

بیشرف خائن میدونست "آرسنال" ۱۱ نفره "بارسا" رو میبره.  یه گل عقب بودیما. بیشرف اخراج الکی! خیــــــلی زور زد یه "آرسنالی" رو اخراج کنه. اصلا "آبیدال" نباید اخراج میشد ها...... اصلا!!!! لعنت به تو "بوساکا".

بعدشم دید باز با اون اخراج این "آرسنال" از اون تیما نیست که بیخیال شه یه پنالتی گرفت!!! "پیمان یوسفی" که به قول "جاودانی" خیلی تلاش کرد که "باسلونا" گل بزنه سر پنالتی گفت "پدرو" پنالتی رو گرفت!!!

ای خدا! قهرمان بدهکــــــــــــــار!!!

نمیدونم چی بگم.

فقط این حرف "رضا جاودانی" که همه میدونیم لیورپولیه پروپا قرصه -و لیورپول و آرسنال هم دشمن!- جالب بود و تو اون حالت تحیرم منو از شک بیرون آورد. اینکه: من اگه جای اسپانیاییها بودم یه ملیت اسپانیایی هم به این آقای "بوساکا" میدادم، یه جوری بازی رو انداخت!!!

برای "بلاتر" متاسفم! و برای "ونگر" ناراحت. اولی که خیلی حرف بیخود میزنه و دومی که همیشه مظلوم واقع میشه ولی بازم میجنگه و دهن همه رو میدوزه...

مرسی "ونگر"، مرسی برو بچه های "آرسنال"، مرسی "آلمونیا" -که دقیقه ۱۶-۱۷ جای "ژسنی" مصدوم شده اومد!!!- و مرسی مجری صادق، "رضا جاودانی" که از اون همه طرفدار "بارسا" نترسید و حق رو گفت.

فصل قبل ۶-۳ در مجموع باختیم، این فصل ۴-۳. من زنده، شما ها هم همگی زنده، سال دیگه "آرسنال" و "بارسا" اگه باز خوردن به هم، تو مراحل حذفی، برنده جز "آرسنال" نخواهد بود. اینو به عنوان یه فوتبالی که بیست و چند ساله آرسنالیم گفتم. مطمئن باشن "گواردیولا" و مابقی بارسلوناییها،  که سال دیگه بازنده "بارسلونا" خواهد بود. این خط من -، این خط کل بارسلونا |.

+ نوشته شده در چهارشنبه هجدهم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 1:55 توسط علی  | 

نوشته هایش 3

:)) khilii bahal bud age random bud eyb nadare :d khodet pas chiiii

+ نوشته شده در سه شنبه هفدهم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 1:50 توسط علی  | 

UEFA Champions League 10-11, 1/8Final, First Leg, Emirates Stadium, Arsenal 2-1 Barcelona

بهترین برد اروپایی آرسنال. -به عبارتی: بهترین برد اروپایی یک تیم انگلیسی-

 

 

آرسنال ۲ - ۱ بارسلونا

 

+ نوشته شده در یکشنبه هشتم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 19:4 توسط علی  | 

چه مبارک بود اگر باز هم...

شبی سرد و برفی.

خوشحال بودم که ماندگار خواهم شد.

و با او خواهم ماند.

زمین لغزنده بود. در را هم خودش باز کرد! مثل گیشه، که نشانم داد.

صدای خر خر نوار. بلوار را پیچیدیم. برف، باران شده بود.

آخرش پرسیدم: بازهم؟

: صحبت میکنیم...

آه. خوابم برده بود. خوابی خوش. خوابی عمیق. با صدایی بیدار شدم. جوابش را دادم.

نگرانم بود که چرا دیر برداشتم! ناراحت بود ازاینکه پیشم نبود و تنها بودم.

نیمه شب هوای جاده داشتم. ولی تا صبح منتظر ماندم و صبح کوله بارم را بستم و در ۲۲w به سمت خانه راندم.

 

کی آیی به برم

ای شمع سحرم

تا از جان گذرم

بر بزمم نفسی

بنشین تاج سرم

تا از جان گذرم

+ نوشته شده در یکشنبه هشتم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 18:54 توسط علی  |